მარადისობის წამი

სულ მეჩქარება ..

აი ახლაც , ერთი სული მაქვს დავწერო …

ბოლო დროს სულ ვფიქრობ, რატომ მაქვს ეს განცდა ..მინდა ცხოვრებით დავტკბე და დრო კი სულ ცოტა მეჩვენება !!!

– რომ , ამბობენ ხვალინდელი დღეც შენიაო !!!!

ან მოასწერებ სად გეჩქარებაო ???

არ მესმის …ვერ ვიგებ …

ის რაც შეიძლება დღეს გააკეთო ხვალისათვის , რატომ უნდა გადადო ..მით უფრო ,რომ უქმად გაგყავს …

განცდა მაქვს, რომ არც ეს დრო უქმად დასაკარგად არ მიღირს.

იმდენი რამაა, რაც შეიძლება შეიმეცნო , გააკეთო

დააკვირდე ….ხანდახან ფიქრისთვის მის გასაანალიზებლად თუ შეიძლება მოიტოვო და ვფიქრობ ესეც დანაშაულია …

მეჩქარებოდა არც მქონია დრო მეფიქრა …

ეს უპირობო იყო, არ ვიტყვი რომ არ ჩამაფიქრა , როგორ შევძლებდი ამეღო პასუხისმგებლობა თვითგანვითარების თვით დაფინანსებაზე …

მაგრამ, როგორც იტყვიან მთავრია გადაწყვიტო ..შემდეგ უფალი შეგიწყობს ხელსო …

სულიერი ზრდის ეტაპზე – გაცნობიერების თითოეული წუთი … ჩემთვის ფიქრის და შინაგანი ბალანსის სასწორზე დადებული დრო აღმოჩნდა ..

მე ვწონიდი წარსულს მომავალზე და გამტარი აწმყო დენივით გადიოდა ჩემს სხეულზე…

ერთხელ ჩემმა ბრძენმა პედაგოგმა ჩემი ფიქრის საპასუხოდ თქვა – მხოლოდ ძლიერ ადამიანებს შეუძლიათ შექმნან საკუთარი თავისგან საუკეთესო ვერსია მას შემდეგ, რაც აიღებენ პასუხისმგებლობას საკუთრ ცხოვრებაზე.

მაშინ ვიგრძენი ჩემს გულის ფეთქვას, გულის ბაგა-ბუგი..ჩაენაცვლა როგორ ჩაენაცვლა .

მანამდე არც მიფიქრია …

არც ამბიცია მქონია ..უბრალოდ ვიყავი ის რაც ვარ.

ახლა მას სახელი უწოდეს ანუ ეს მე ვარ ..და ჩემმა სახელმა ჩემს სახეზე ალმური გადაატარა..

ცხოვრებამ მომცა ის ფუფუნება , რომ ძლიერი გოგოები ჩემს მეგობრებად ქცეულიყვნენ …

მათში დამენახა საუკეთესო თვისებები და მათი გადაწყვეტილებების სიძლიერე ჩემს რწმენად ქცეულიყო …

ვგრძნობდი რამხელა მუხტი მოდიოდა მათი სულიერი საბადოდან..

ეს კი ჩემზე ისეთ გავლენას ახდენდა ერთი ორად ანთენბდა ჩემს შინაგან ცეცხლს.

რამდენჯერ მიფიქრია მათზე , :მოსიარულე ანგელოზები “…ცხოვრების ინტერესით და მოყვასის კეთილდღეობით სავსენი ……

დღემდე თუ იციან ..რამხელა ძალა შეიძლება აქვს მათ წარმოთქმულ ერთ სიტყვასაც კი ??

მე არ ვირჩევ ჩემს გზას … გაუკვალავი გზა თავად მირჩევს …

ასე დავიწყე, რომ მეჩქარება ვთვლი, რომ დრო ცოტაა

არ ვიცი რატომ ..იქნებ მარადისობაში წამი ხარ, რომელმაც გაქრობამდე უნდა მოსწრო და მარადიული ნათებათ იქცე

ავტორი: ნინო გვაზავა

© IBEL ACADEMY